Over de Teler

Robert Strikkers (1964)

In m’n vorige beschrijving schreef ik het volgende :
“Ik ben in m’n element als ik een druppel onder m’n neus heb. Dat is een teken van gezondheid en welbevinden, vergelijk het maar met de vochtige neus van een hond. Zo’n moment heb ik als ik buiten bezig ben op het land en met het land. Ook als ik (berg)wandel, rolskie, langlauf of schaats, wat mijn hobby’s zijn.”
Dat is nog steeds zo. Echter nu het steeds warmer wordt in onze leefomgeving door de klimaatverandering, merk ik dat ik die druppel steeds minder vaak heb.
Op de manier waarop ik de biologische landbouw bedrijf, tracht ik een bijdrage te leveren aan het stoppen en wellicht terugdringen van de klimaatsverandering. Dat vind ik een mooie en belangrijke uitdaging en past ook wel bij de onderzoekende geest die ik heb.
Ik voel me “bodemboer”. Vanaf het begin dat ik tuinder ben, ben ik al bewust bezig met de bodem. Een mooie rulle goed ruikende grond  geeft me een gevoel van rijkdom en geluk.
Het wordt me gaandeweg de jaren steeds duidelijker dat in de natuur alles met elkaar samenhangt en dat ik me als mens daartoe heb te verhouden in een soort nederigheid. Niet kleinzielig maar in verantwoordelijkheid, met trotsheid en als het lukt in ontspanning.
Dat laatste is nog een behoorlijke uitdaging voor me.

Als ik in het jaarlijkse ritme van de seizoenen mensen kan helpen door mee te laten werken met de werkzaamheden op de Wenteling of gewoon te laten genieten van de plek, vind ik dat een bijzonder voorrecht om te mogen faciliteren en doen.
Samenwerken wordt een steeds belangrijker woord voor mij.

Mijn hond Bella, is 13 jaar lang mijn trouwe maatje geweest op de tuinderij. We hebben samen heel wat meegemaakt. Ze ging bijna iedere dag mee. Op zondag 22 augustus 2021 is ze helaas overleden.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA