Ons voornemen voor het nieuwe jaar is om regelmatig een verhaal (een zgn. blog) op deze plek te laten verschijnen.
M’n neiging is om bij de aanhef van deze eerste blog “Beste abonnee’s” te schrijven. Dat zit er helemaal in na 20 jaar nieuwsbriefjes gemaakt te hebben bij de groentepakketten van onze abonnee’s. De laatste was ongeveer 8 maanden geleden. In mei zijn we namelijk gestopt met de abonnementen. En na de inventaris en werktuigen naar de opslag gebracht en thuis de administratie eens goed doorgespit te hebben, heb je als tuinder zonder land op eens heel veel tijd.
Mijn eerste project halverwege de lente 2017 was om onze verwaarloosde voortuin van ongeveer 14 m2 een opknapbeurt te geven. Bij de vorige bewoners van ons huis, zo’n 20 jaar geleden, was de kiezeltuin gemengd geraakt met het onderliggende zand. Hierdoor bestond de bovenste 20 cm van de voortuin uit een mengsel van zand, kiezelsteentjes en plastic. Dat tuiniert niet lekker….. Wat overigens erg goed groeide was Zevenblad, echter een monocultuurtuin met Zevenblad was niet wat we voor ogen hadden.
De planten die we wilden behouden werden eruit gehaald en de rest van de groenmassa afgeschoffeld en terzijde gelegd. Vervolgens startte het zeefkarwei van 20 cm bovengrond met de hand. Ik dacht een karweitje van één dag…. Het werden er vier! Resultaat; een groencontainer vol Zevenbladwortels, ruim een halve kuub kiezelsteentjes maar wel een maagdelijke voortuin zonder structuur, want die had ik eruit gezeefd.
De tuin kan door zijn zuid-oostelijke ligging en met name bij de muur van ons huis, warm en droog worden. Om de grond hiertegen te beschermen werd deze kant van de tuin afgedekt met een laag van het afgeschoffelde groenmateriaal (=mulchlaag) dat we apart hadden gehouden.
Wat er dan gebeurt, is wonderlijk om te zien. De grond blijft koeler, vochtiger en het mooiste is wel dat er na een kleine week al allerlei beestjes onder deze zogenaamde mulchlaag aan het rondkruipen zijn. Dat je met zo’n eenvoudige handeling zoveel meer leven in je tuin brengt vind ik prachtig en heeft me ook tot denken gezet. Bovendien trekken al die kleine beestjes ook weer grotere naar je tuin als een kikker en vogels.
Het afgelopen jaar hebben er o.a. courgette’s, sperziebonen, bietjes, kruiden en allerlei bijvriendelijke bloemen gegroeid in onze voortuin. Nu herbergt hij veel blad van bomen uit de omgeving, wat een deken vormt voor de bodem tegen het winterse weer.
Het grappige is, dat onze voortuin nu ook eerder een gespreksonderwerp vormt voor een praatje met de buren uit de straat.
Alle goeds voor het Nieuwe jaar toegewenst!
Robert
en natuurlijk ook van Carien