De eerste ervaringen.

Na 4 weken werkelijk op het land bezig te zijn, even een tussentijdse balans.
Nadat de eerste tuinboonzaden de grond in zijn gegaan 3 weken geleden, staan ze nu zowat allemaal op en hebben ze inmiddels hun tweede onkruidbestrijdingsbeurt achter de rug.
De bladeren zien er wat gehavend uit. De nodige belagers hebben zich namenlijk inmiddels al hun sporen achtergelaten op het land: Emelten, de larve van de langpootmug, en bladrandkevers (zie foto) doen zich te goed aan de jonge sla, rode biet, knolselderij en tuinboonplanten. Duiven eten in groepen van 4 tot 20 stuks hun buik vol aan de uitgezaaide groenbemester en vorige week heeft iemand het schrikdraadapparaat met accu weggehaald.

Ondanks deze belagers, waarvan sommige zeer rigoreus te werk gaan, sta ik meestentijds met plezier te werken.
Het is een verademing voor mij om me te kunnen richten op het telen nu. Hierdoor is er ruimte om verder te leren over het biologisch telen en dat vind ik waardevol.
Op dit moment vergt de onkruidbestrijding best veel aandacht. Onverwachts zitten er veel onkruidzaden in de bodem. De kunst is om de onkruidplantjes in een zo jong mogelijk stadium aan te pakken. Dat heb ik vorig jaar geleerd bij de Beersche Hoeve. Zo voorkom je straks dat je veel meer tijd kwijt bent met het wieden.
De meeste lege plekken op het land zijn nu ingezaaid met een groenbemester die er blijft staan totdat er een groentegewas komt. Dit doe ik voor het bodemleven, dat namelijk gebaat is bij een begroeide grond (net als in de natuur). Dit heb ik op deze schaal nog niet eerder gedaan en ben benieuwd hoe dat uit gaat pakken.

Voor de onkruidbestrijding heb ik een 25 jaar oude wielschoffel opgeknapt en het resultaat mag er zijn. Hopelijk hebben we daar de komende tijd veel plezier van. Ook de rolschoffel, een soort maaimachine met een schoffelmes eronder die nog van Carien haar vader is geweest komt nu goed van pas. Ik merk namelijk dat ik alleen voor het hoogst noodzakelijke werk gebruik maak van de tractor. Het op neer rijden met de tractor van de stalling naar het land neemt al snel anderhalf uur in beslag. Dus dat doe je niet zomaar.

Tot slot de eerste soyabonen zijn aan het opkomen!!

Een mooie tweede helft van het voorjaar toegewenst.