Menu
Het is ruim een jaar geleden dat Carien en ik in Ootmarsum na een fietstocht aldaar bij een chinees restaurant “verse” soyabonen voorgeschoteld kregen. Die smaakten lekker vonden we beiden.
Niet veel later kwam ik op een akkerbouwsite de presentatie van de eerste in Nederland geteelde verse soyabonen tegen. Dutch Soy een organisatie die de uitbouw van de teelt in Nederland ondersteunt en promoot had deze presentatie georganiseerd.
Dat kon geen toeval zijn.
Geholpen met wat informatie van Dutch Soy en het vinden van biologisch soyazaad bij een Zwitserse zaadfirma, startte op 8 mei dit jaar op de Wenteling het soya-avontuur: Drie maal gezaaid en twee verschillende rassen.
Inmiddels kunnen er volop soyabonen geoogst worden. Die oogst vraagt aandacht en tijd. Het is een nieuwe teelt voor mij. Niet alle bonen aan een struik zijn op het zelfde moment oogstrijp. De peulen moeten minimaal 7 mm dik zijn en mogen ook weer niet te geel worden. Ik sta werkelijk regelmatig met een schuifmaat op het land!
Het plukken kost hierdoor veel tijd. Nu nog veel meer tijd dan bijvoorbeeld het plukken van sperziebonen. De soyaboonstruiken zijn wel twee maal zo groot als die van sperziebonen (een familielid) de bladeren de stam en de peulen zijn een beetje behaard. Op de Wenteling staan ze er weldadig bij.
Net als andere vlinderbloemigen hebben ze wortelknolletjes waar bacterien leven die samenwerken met de plant. Deze bacterien kunnen stikstof uit de lucht vastleggen als voedingsstof voor de plant. In ruil krijgen zij suikers van de plant. (zie foto’s)
De bereiding van de soyabonen is heel eenvoudig en snel.
Je kookt de peulen ca. 10 minuten, dan zijn ze makkelijk te doppen. Dat doppen kun je op het bord doen of voor uitserveren. Als snack wordt het ook wel gegeten, dan bestrooi je de gekookte peulen met wat zout en zuig je de boontjes in je mond uit de peul. De peul is niet te eten.
Heb je zin in verse biologische soyabonen? Ze zijn te koop bij onze huisverkoop. Huisverkoop info zie vorige blog.
